Benno Lutje Wagelaar: bedreven en gedreven

Op een regenachtige vrijdagmiddag ben ik van harte welkom bij Benno in zijn nieuwe huis. Ik verwacht nog overal dozen te zien, maar alles is al prima voor elkaar. Hij heeft het druk gehad de afgelopen tijd, een verhuizing, verjaardag, zijn baan in Den Haag. En dan moet er ook nog getraind worden, want half oktober doet hij mee aan het EK voor KPN-ers en hun Europese collega's terwijl hij begin november de marathon van New York loopt. Het gaat allemaal wel lukken, maar het is een drukke tijd voor hem.

Laten we beginnen bij het begin. Ik ben altijd erg benieuwd hoe een lopersleven begint. Ooit heeft Benno voor het eerst zijn loopschoenen aangetrokken. Wanneer was dat?

Benno hoeft daar niet lang over na te denken. "Dat was tijdens mijn opleiding aan de Koninklijke Militaire Academie. 's Ochtends om zes uur was het reveil en na wat 'knikken en knakken' (militair jargon voor rekken en strekken, GD) werden we erop uit gestuurd. Met 150 man achter een stel fanatieke instructeurs het bos in en rennen maar!" Het ging hem prima af en hij begon het lopen zelfs leuk te vinden. Ook andere takken van sport lagen hem goed en tijdens zijn opleiding kreeg hij alle kans om allerlei sporten te doen. Toen hij klaar was met zijn opleiding ging hij als officier werken voor Defensie. Nu waren de rollen omgedraaid en liep hij elke vrijdagmorgen met 150 man achter zich aan door het bos. Benno lacht: "Degenen die achteraan bleven hangen, kregen corvee, degenen die voorop liepen, mochten eerder naar huis. Zo motiveer je je mensen wel!" Hij stak in die tijd veel tijd in de sport: "'s Ochtends ging ik voor het werk op de racefiets naar het zwembad. Tussen de middag, wanneer de anderen aan de kroketten zaten, ging ik hardlopen. En aan het eind van de dag op de racefiets weer naar huis. Ik was in die tijd zó gedreven!" Hij deed mee aan diverse militaire kampioenschappen cross en ook raakte hij bedreven in de Militaire Vijfkamp: zwemmen, schieten, schermen, hindernisbaan en granaten gooien. Granaten gooien? Benno: "Ja, gewoon, granaten gooien. Het is de bedoeling dat je met zo weinig mogelijk granaten zo veel mogelijk ringen raakt. Op een gegeven moment kon ik ze bijna blind gooien, binnen acht seconden alle doelen geraakt. Prachtig!" Ik geloof het graag, al lijkt het me niet iets om thuis te proberen.

"Ik zat in die tijd bij de Intendance, de logistieke afdeling van het leger." Grinnikend voegt hij eraan toe: "Zeg maar, de doetjes van Defensie." Benno vond dat er wel iets aan dat imago gedaan kon worden. Hij zorgde ervoor dat er namens de Intendance een aantal speciaal opgeleide en uitstekend getrainde teams mee gingen doen aan de jaarlijkse strijd om de KL (Koninklijke Landmacht)-cup. De extra inspanningen wierpen hun vruchten af: de cup werd gewonnen. Hij is er na al die jaren nog trots op.

In 1990 verliet Benno Defensie en ging hij het bedrijfsleven in. Zijn leven veranderde enorm, zeker toen er thuis twee dochters werden geboren en hij er ook nog een MBA-studie bij ging doen. Het sporten kwam in de knel, daar was eenvoudigweg geen tijd meer voor. 10 Jaar lang stond het sporten op een laag pitje. Benno: "Ik deed nog een beetje aan 'luxe' sporten, zoals paardrijden en tennis. Maar ik kon er mijn ei niet in kwijt. Bij het tennissen stond ik erom bekend dat ik op elke bal liep. Tja, gebrek aan techniek moet je compenseren met extra inzet. En energie had ik genoeg!"

In 1996 verhuisde het gezin Lutje Wagelaar terug naar Hengelo. In Twente kwam hij eindelijk weer aan hardlopen toe. Benno legt uit hoe dat kwam: "Iemand op de tennisclub vertelde dat hij iedere zondagochtend met een clubje 8 kilometer hardliep. En vroeg of ik misschien zin had om eens mee te gaan." Dat had hij wel. "De eerste keer kneep ik hem wel een beetje. Zou ik het nog wel kunnen? Zou ik het volhouden?" Dat bleek erg mee te vallen, hij liep de eerste keer al meteen mee met de voorsten. Het beviel hem zo goed dat hij iedere zondagochtend mee bleef gaan. En vaker ging trainen, ook voor zichzelf.

Zo'n vier jaar geleden schreef Benno zich in voor de Tubantia clinics. De testloop van 5 kilometer deed hij op zijn sloffen en hij kwam meteen in de snelste groep terecht. Zijn prestaties trokken de aandacht van Herman Moelard, die hem adviseerde om bij LAAC te komen trainen. Ondanks wat koudwatervrees kwam hij op de donderdagavond een keer kijken. "Trainen bij een echte atletiekvereniging en ook nog eens in het FBK-stadion, daar keek ik toch wel tegenop." Het bleek erg mee te vallen en ook bij LAAC liep bij al snel met de snelsten mee. Benno: "Ik heb dat eerste jaar wel te veel gedaan. Ik trainde hard voor de marathon van Berlijn, deed tussendoor nog mee aan de het wereldkampioenschap Militaire Vijfkamp en raakte finaal overtraind." Hij leerde ervan dat je ook te veel kunt doen en nam gas terug. Hij traint nog steeds relatief veel, maar zorgt ervoor dat alles beter in balans blijft en geniet intens van het lopen: "Het loperswereldje is uniek in de sport. Het is altijd gezellig, iedereen gunt elkaar het succes, ook al is er in een wedstrijd natuurlijk wel onderlinge strijd. Voor mij is dat een extra stimulans om te trainen en om aan wedstrijden mee te doen. Het sfeertje ervoor en erna is uniek, dat vind je nergens."

Benno liep inmiddels drie marathons, die van Berlijn, Amsterdam en afgelopen voorjaar Enschede, waar hij zijn pr liep: 2:58:08. "Het was eigenlijk niet de bedoeling om de hele afstand te lopen," vertelt Benno, "ik had er dan ook niet specifiek op getraind. Een keer de Gildehaus-Dinkel route gelopen, dat was het wel. Maar ik had een enorme kater van de halve marathon in Hengelo waar ik last kreeg van mijn maag en daardoor een goede tijd wel kon vergeten. Ik heb alle frustratie eruit gelopen in Enschede."

Niet dat dat vanzelf ging: "Ik vond het zwaar, erg zwaar. Ik liep voor het eerst een marathon op mijn wedstrijdschoenen en die bleken te weinig steun te geven. Daarbij was het warm. De laatste kilometers waren loodzwaar, maar ik heb het gehaald." Een extra stimulans was dat hij zich tijdens deze marathon had laten sponsoren voor de Cliniclowns. "Er waren bonussen te verdienen voor een pr en voor een tijd onder de drie uur." Lachend: "Ik had dus nogal wat stokken achter de deur!"

Momenteel traint Benno voor de marathon van New York, begin november. Maar eerst doet hij op 17 oktober in het Franse Besançon mee aan het EK Cross voor medewerkers van telefonie- en postbedrijven, waar hij zich voor heeft weten te kwalificeren. "De voorwaarde voor kwalificatie was een tijd op de 10 kilometer onder de 37 minuten. We gaan met zes mannen en twee vrouwen, ik ben erg benieuwd." Drie weken later is New York. Hij gaat met 175 Tukkers onder het motto: 'Met Marti naar Parijs'. Zijn vaste loopmaatjes, Reggy Keizer en Frans Konings, gaan ook mee. Hij verheugt zich er op: "Ik ga gewoon weer voor een pr, ook al zeggen kenners dat het parcours in New York niet snel is." De voorbereiding verloopt voorspoedig, ook al kost de verhuizing en alle besognes eromheen hem veel energie. Maar lopen zal hij, hij kan inmiddels niet meer anders. En plannen zijn er genoeg: "Ik wil Rotterdam nog een keer lopen en ook nog een aantal buitenlandse marathons. Het zou mooi zijn om elk jaar twee marathons te kunnen lopen, eentje in de buurt en eentje ver weg."

Tenslotte wil ik nog een ding weten. Hoe komt Benno toch aan die flitsende gesponsorde outfit? Hij lacht: "Dat is heel eenvoudig. Betteke, de vrouw van Reggy, heeft een kapsalon in Borne. En zij steekt Reggy, Frans en mij in de kleren." Dat wordt vast en zeker een mooi gezicht straks in New York. Met hopelijk net zulke mooie prestaties.