| naar Gerry's homepage |
Bij LAAC zijn er dit jaar maar liefst zes lopers zo gek om deel te willen nemen aan de loodzware Jungfrau-marathon in september. Dat betekent deze zomer dus voor allemaal aangepaste trainingsprogramma's, aangepaste vakanties en een aangepast gezinsleven. Gelukkig valt de zomer 2002 nogal nat uit en dat is voor 'de zes' alleen maar positief. Behalve diverse duurloopjes in het Teutoburgerwald, op de Tankenberg, Holterberg en de in de Ardêche had ik me voorgenomen om als training en test de Monschau-marathon in de Duitse Eifel te lopen. Gelukkig was Gerry daar ook meteen voor te porren en samen zijn we op 10 augustus afgereisd naar het dorpje Konzen in de Eifel, waar de start en finish van de marathon is.
Op het enige voetbalveld van het dorp met provisorische kampeervoorzieningen maar wel met een uitstekende douche, slaan we aan het eind van de middag met nog zo'n 200 lopers ons tentje op. Als de tent staat, gaan we eerst maar eens onze startnummers halen. We belanden meteen in een heuse pastaparty en laten ons de pasta en salade goed smaken. We zijn getipt dat er een kleine Italiaanse ijscozaak in de buurt zou moeten zijn die verrukkelijk ijs verkoopt en nemen dan ook als toetje een overheerlijk Italiaans ijsje. Tegenover de 'gelateria' blijkt een gloednieuwe MacDonalds te zitten met heerlijke koffie en het tankstation even verderop heeft nog wel een fles weinbrand op voorraad. De marathon-voorbereiding loopt gesmeerd…
's Avonds wordt er natuurlijk nog 'geplauderd' met de Duitse buren en de fles weinbrand soldaat gemaakt om later dan gepland te gaan slapen en reeds om 5 uur wakker te worden van de 'walkers' die al om 6 uur mogen vertrekken. Eenmaal de slaperige kop buiten de tent gestoken blijkt het zeer vochtig te zijn. Je ziet amper de overkant van het voetbalveld. De zon zal zich de hele dag nauwelijks laten zien, maar het blijft gelukkig wel droog. Onze Duitse buren verkondigen dat je 's ochtends minimaal 1000 kcal. als ontbijt moet hebben anders kun je geen marathon lopen. Ik heb dan ook nog nooit zo'n uitgebreide ontbijttafel op een camping gezien. De drinkyoghurt, vruchtenyoghurt, muesliyoghurt, melk, muffins, koekjes en diverse broodjes met vele soorten vleeswaren worden met smaak en 'Diziplin' verorberd. Wat staan onze kleffe broodjes van gisteren daar zielig bij!
Na het ontbijt vertrekken met goede moed en volle maag naar de het startschot dat om 8.00 uur zal klinken. Mijn doel is om een trainingsmarathon te lopen in ca. 4 uur 15 minuten. Volgens de ervaren lopers moet je in Monschau namelijk ca. 30 minuten bij je normale marathontijd optellen.
De marathon: in één woord fantastisch.
We beginnen met een flinke afdaling om op gang te komen vanaf het dorpsplein in Konzen. Dan het mooie en nog slapende Monschau door. Over smalle, gladde en steile paadjes met losliggende leisteen door het bos naar boven (70% van het parcours is bospad). Voor een smal bruggetje stopt de hele meute en de meeste mannen maken van de gelegenheid gebruik hun blaas te legen. Het ziet eruit als de eerste verplichte pitsstop. Het wordt nog smaller en er zijn meer bruggetjes en trapjes. Rond 12 km en na een lange stijging van 2 km kom je op een plateau waar je een prachtig uitzicht hebt over de Eifel. Rond de 22 km begin ik pas een beetje te voelen dat ik met een marathon bezig ben. Gerry klaarblijkelijk ook, want die komt nu echt op gang, dieselt me voorbij en ik zal haar pas bij de finish terug zien. Na de diverse stadsmarathons is het een hele vreemde ervaring dat al vroeg in de wedstrijd 80% van de lopers op de steile stukken doodgemoedereerd gaat wandelen. Dat gaat bijna net zo snel en je spaart jezelf voor wat er nog komen gaat.
De verzorging onderweg is 'fabelhaft': sportdrank, water, thee, cola, sponzen, mueslirepen, fruit, broodjes, stokbrood, je noemt het maar op en het is er. Op het 28 km punt zelfs bier met en zonder alcohol. Vanaf 28 km gaat het makkelijker. Nee, niet vanwege het bier, maar omdat het dan minder 'op' en meer 'af' loopt en het wegdek beter is. Nog een paar kuitenbijters, een ereboog in een gezellig dorp en een laatste lastige klim op 41 km om daarna fris aan de finish te komen in Konzen waar een inmiddels een heus marathonfeest is losgebarsten. Waarom kan zoiets niet in Nederland vraag je jezelf dan af.
De eindtijden van 4.04 (Gerry) en 4.13 (Peter) zijn volgens planning, alleen ben ik nog nooit zo fris over de finish gekomen. Het dorpsplein in Konzen is een grote Wurst, Bier, Kaffee und Kuchen stand en we laten het er ons dan ook goed smaken.
Qua organisatie, mentaliteit van de lopers, feestelijkheden, loopparcours en natuur is het mijn mooiste marathon tot nu toe en dan te bedenken dat je er in slechts 2,5 uur naartoe rijdt.
Voor de LAAC-lopers die volgend jaar marathonplannen hebben, houden van de natuur, gezelligheid en enig hoogteverschil (de marathon kent ruim 750 hoogtemeters) in plaats van glad geasfalteerde stadsmarathons: de volgende Monschau-marathon is op 10 augustus 2003.
Peter van der Tol