Doel

Vanaf februari hadden we een gezamenlijk doel: het lopen van de Enschede Marathon met zoveel mogelijk Laac’ers. Ik mocht ook meedoen, als loper en als trainer. Dat betekende schema’s maken, duurlopen plannen en de dinsdag- en donderdagtrainingen aanpassen (lees: langer en zwaarder maken). Aan het eind van iedere week werd de balans opgemaakt. Alle trainingen afgewerkt? Genoeg kilometers gemaakt? Geen blessures? Prima, op naar de volgende week!

Na tien weken optellen (van de kilometers) en aftellen (tot de wedstrijddag) kwam de dag van de marathon. En dat zou een dag worden om niet snel te vergeten.

Want het werd een warme dag. Of beter gezegd: een veel te warme dag. En dus waren er, ondanks de goede voorbereiding, heel wat uitvallers. En bleef je wel lopen, dan moest je niet te veel willen. Het was geen dag voor een pr. Het was een dag om er vooral voor te zorgen dat het lichaam niet over zijn toeren raakte.

Ook ik liep geen nieuw pr, maar haalde wel de finish en was tevreden. Maar meer tevreden (en trots!) nog was ik over ‘mijn’ lopers, die alle vier op de been bleven en hun medaille dubbel en dwars hadden verdiend.

Na afloop kon iedereen in het Laac-café zijn eigen verhaal kwijt. Natuurlijk was er teleurstelling bij de uitvallers, maar vooral ook blijdschap om de lopers die het wel hadden gehaald, al helemaal wanneer het de eerste keer was.

We zijn inmiddels een paar weken verder. De spierpijn zakt af, de euforie verdwijnt, de teleurstelling ebt weg, de vochtbalans herstelt. De herinnering is er nog in de vorm van een medaille of een startnummer, maar het leven gaat verder.

En wat nu? Een herfstmarathon? Nog een keer vlammen of een tweede kans voor de uitvallers? Een zomers loopje rond de kerk? Werken aan snelheid in plaats van aan omvang? Doelloos lopen voelt zo leeg...

Dan loop ik op een zondagochtend over het strand van Terschelling. De zon schijnt, ik heb de wind in de rug en het lopen gaat vanzelf. Natuurlijk, een doel stellen is leuk, een prestatie neerzetten ook. Maar waar gaat het eigenlijk om? Om te genieten van het lopen, toch?

Een doel zorgt voor focus en motiveert om net wat meer te doen. En in Enschede zorgde het voor prachtige en bewogen Laac-marathondag.

Maar uiteindelijk is het lopen zelf het doel.