naar Gerry's homepage

Terug naar index <=> Verder naar volgende


Asfalt

Ooit, heel lang geleden, aan het eind van de jaren negentig van de vorige eeuw, liep ik in Enschede naar een mooi pr op de marathon. Drie uur, veertig minuten en tweeëntwintig seconden. Nou was dat niet zo moeilijk, want het was mijn eerste marathon. Maar ik was er blij mee.

Een jaartje later probeerde ik het nog een keer. Ik trainde hard, deed alles volgens het boekje en jawel, er gingen in Burg Steinfurt maar liefst 12 minuten af. Dat ging goed! Maar toen was het gebeurd. Er zouden in de jaren erna nog heel wat marathons volgen. Marathons op asfalt, marathons in het bos, marathons in de bergen, zelfs een honderdste marathon in Enschede... maar de tijd van Burg Steinfurt bleef staan.

In 2007 liet ik in Apeldoorn keer mijn horloge thuis en prompt benaderde ik de tijd op vier seconden. Beetje dom natuurlijk, waarom had ik onderweg niet wat beter opgelet?

Opvallend was dat ik mijn beste wedstrijden liep op een onverhard parcours. Niks snelle tijden op snel asfalt, maar ontspannen lopen in een mooie omgeving werkte beter bij mij.

En zo wordt op een mooie voorjaarsochtend in 2008 in Diever eindelijk de ban gebroken. Natuurlijk op een prachtig bosparcours. Met vennetjes, lammetjes, veel bomen en vooral veel stilte. En aan het einde een pr, met bijna twee minuten.

Een half jaar later doe ik het tijdens de Berenloop op Terschelling nog een keer over. Glooiende duinpaden? Niks aan de hand. Strand? Geen last van. De laatste lange kilometers over de Longway, waar het parcours ook nog eens licht stijgt? Ik bedwing ze fluitend. Zie je wel? Zo lang er maar geen asfalt ligt, gaat het goed. En weer ben ik bijna twee minuten sneller. Ik weet zeker dat deze tijd voor altijd blijft staan. Zo lekker loop ik nooit meer.

Tot afgelopen zondag in Enschede. Het weer is goed, ik voel me goed en het lopen gaat vanzelf. Ik zwaai vrolijk naar iedereen onderweg, bekend of niet bekend, en loop 42 kilometer lang met een grote grijns op mijn gezicht. Bij de finish kan ik zelfs nog even sprinten. En daar staat het: 3:23:06. Toch weer Enschede. Ondanks het asfalt.

Toevallig opent in hetzelfde weekend de inschrijving voor de Berenloop. Snel schrijf ik me in. Want stel je voor...


This page is linked to the home page of Gerry Visser